قطعاتی که می‌شنوید ماحصل دو دل‌مشغولی و یا پروبلماتیک شخصی نگارنده‌ی آن است اولین که در پارتیتور آلبوم “نامه‌ای به دوست” درباره‌اش پیشتر نوشته‌ام مسأله‌ی زیبایی شناسی رایج و حاکم بر موسیقی ایرانی است. نگرشی که به زعم من با نگاه استتیکی به هنر پیوند خورده و حکم به زیبایی را به احساس خوشایندی در… ادامه خواندن درباره‌ی آلبوم “نامه‌ای به دوست”
1شاید متن پیشرو در ابتدای پارتیتور کمی عجیب و نامناسب به نظر بیاید. ابتدا قصد داشتم توضیحات مختصری در رابطه با چگونگی شکل‌گیری قطعاتِ پیشِ‌رو ارائه کنم؛ اما آشنایی ناکافی برخی اهالی موسیقی به بعضی از ارجاعات و اصطلاحات مورد استفاده در بحث‌های مربوط به زیبایی‌شناسی و فلسفهیهنر باعث شد تا به پیشنهاد دوستی ارجاعات… ادامه خواندن جستاری انتقادی به “نگرش استتیکی” در موسیقی دستگاهی ایران (درباره‌ی آلبوم نامه‌ای به دوست)
بر اساس عقیده‌ی هگل، اگر نگاهی گذرا به تاریخ هنر بیاندازیم همواره در سراسر آن روح حاکمی در دوره‌های مختلف تاریخی شاهدیم. تاثرات مذهبی در هنر قرون وسطی، انسان‌مداری هنر رنسانس، اندیشه‌های نوگرایانه‌ی عصر روشنگری، احساس‌گرایی رمانتیسیسم و… همه و همه گواهی بر اثرگذاری روح حاکم دوره‌های مختلف تاریخی بر هنر است. البته پر واضح… ادامه خواندن درباره‌ی آثار
شیوه‌ی انگشت‌گذاری رایج در تار و سه‌تار بر اساس سیستم انگشت‌گذاری سه‌انگشتی می باشد. پیشینه‌ی این سیستم انگشت‌گذاری در ایران به طور دقیق مشخص نیست اما با استناد به برخی منابع موسیقی قدیم ایران و روش اصابع می توان گفت که استفاده از انگشت چهارم در ساز عود رایج بوده است. از جمله معایب شیوه‌ی… ادامه خواندن نقدی بر انگشت گذاری سه‌انگشتی